Өлеңдер ✍️

Япыр-ау, қайда қалған тұлымды шақ,
Бұлдырап шабатұғын құлынға ұқсап?..
Желдетіп, желіктіріп әкеткен бе,
Қашық ән, асыл арман, шырын құшақ?!
Шұралап, шу асаудай басы қатты,
Жорыққа тағалаушы ек жас лақты.
Өлең жазып отырған мынау саусақ,
Ол күнде садақ тартты, асық атты.
Шынтақтай шұбар балық шалшықтағы,
Қуғызды, тұла бойдың балшық бәрі.
Сыйпалайсың жарылған жіліншікті,
Шыпылдап тұрған кезде қан шыққалы.
Түрлері болатұғын сайыстың не,
Бірі оның – тартысу тай үстінде.
Қамшылар жақ қылта мен алақанды,
Ысады қып-қызыл ғып қайыс күнде.
Ертеден қара кешке алмай тыным,
Жар-жақбар жұмыртқа іздеп, шарлайтынын.
Қақпан сап, тұзаққұрып, жақындаса,
Ұсталмаған құстан-құс қалмайтұғын.
Алдың қызық, балалы қартың қалай,
Түнердім, баяғыша жарқылдамай?..
Өзім жүрмін, жүгіріп өз кеудемде,
Қайта көрген дыбыссыз картинадай...