Бастағы балғын шақтың баяны ұшып,
Барады күндер зулап,
ай ауысып.
Сайыңнан сайран таппай
саяқ кеткем,
Қайыңнан қайран таппай
сая құшып...
Күрсінтіп,
күреңітіп күз көшеді,
Көңілім көшкен күзден із кеседі.
Елсізде еңіс қуып
ескен желдей
Елуге еру қондық біз де есебі.
Көргенім белес пе еді,
елес пе еді,
Жанымда жанған сол от неге өшпеді?..
Менсіз де өлең – дүние деп ойладым
Елсізде еңіс қуып жел ескелі.
Уақыт!
Сенің құштық саяңда арай.
Керуен көшін түзеді аялдамай.
Аялдамай...
бағытын баяндамай –
Түнгі аспанда барады аяңдап Ай...