Өлеңдер ✍️

Кiрпiк тiреп кеудеме мұңлы қыз...
(Кiреуке көз үмiттiң үнi нығыз)
Мұңлы қыз, тығылмақ бүгiнiмiз,
Ұғыныңыз...
Жiбiтiп жер сүйегiн,
Көк төрiнде керiлiп кек жиер күн.
Бұлдыр сағым бұлт етiп ала қашты,
Қиып алып көңiлдiң көкжиегiн.
Малта тастай көл бетiн жалап өткен
Ұшқыр уақыт сезiмдi ала кеткен.
Үлек-сезiм кеттi ғой,
Үңiле қал
Үр көңiлге жабуды талап еткен.
Тың жатқан танабымда таң сiбiрлеп,
Бәйшешек-жыр, сәуiрде жаршы гүлдеп.
Мамыра шақ маңдайдан сипап өттi
Шипа лептi қарсы алсын жан шығы деп.
Бәдәуи бұлт бәрiне билiк айтар,
Бөлек кеткен бөктерлеп үйдi қайтар.
Үйдi қайтар: үй толы қамсыз күнiм,
Түрi жоқ-ау қу көңiл күй тоғайтар...
Көңiлiме құрт ойлар тағы түсiп,
Қыңсылайды сарыуайым – сары күшiк.
Мың әуезi мұңлы қыз дiр еткiзiп
Мұнар көкке кетпесiн алып ұшып.
Мұң кернеген қорқамын мың пернеден,
Шағырмақ күн суырған сым кермеден.
Менiң ойым – ағысы бастау судың,
Мендiк дүние – бақ iшi күн көрмеген.
...Кiрпiк тiреп кеудеме мұңлы қыз...
(Кiреуке көз үмiттiң үнi нығыз)
Мұңлы қыз, тығылмақ бүгiнiмiз,
Ұғыныңыз...