Әңгімелер ✍️

Күнгейбай деген шешен сөз тапқыш адам болған екен. Ол шариғатқа қатаңдығымен аты шыққан бір молдамен бір тойда дастархандас болыпты. Сөз кезегінде Күнекең:

— Молдеке, күнәға үш рет тәубе қылып, үш рет қайталаса, қайтер еді? — деп сөз тартыпты. Молда жұлып алғандай:

— Күнгейбай басыңмен соны да білмеймісің, кәпір болды! — депті. Күнекең беті қайтып қалған адам кейіптеніп үнсіз қалыпты.

Бір кезде табақ тартылып, Күнекең ет кескен екен, әуелі жол бойында жамбастың майлы басынан молдаға бір асатып жіберіп, сөзін қайта жалғап:

— Аллаға жалынып-жалбарынып енді қайталамасқа қасам ішіп көрсем, қайтер еді? — депті. Молда:

— Алланың мейірімі кең. Шын тілек қылса, кешірім қылуы да мүмкін, — деп майды жұтып жіберіпті. Сонда Күнкейбай:

— Ия, қасиетті қойдың майы, бүйте берсең, қара тасты да жібітерсің, — деген екен.