Өлеңдер ✍️
Дуадақтың көзі
Жүр еді қырда жайылып,
Қос мерген атты оны.
Қос мылтықтан шыққан қос түтін,
Шұбалып жатты оны.
Жатты енді
Қалбаң етіп жотада өзі,
Жаудырайды жалтақтап бота көзі.
Көзінде бір жас тұрды төгілуге,
Көзіне қорықтым оның көрінуге.
* * *
Ұшқыр поездар керек
Орман, тау, өзендерді иіретін.
Шеңбер боп иілетін,
Оқ боп ағатұғын.
От болып жанатұғын.
Қарағайдың қоңынан
Зуылдап шығатұғын,
Өзендермен жарыса ағатұғын.
Түндері бұлттарға кіретұғын,
Ұшқындары аспанға сіңетұғын
Ұшқыр ойлар керек,
Космосты билейтұғын.
* * *
Өміріңде құламайсың,
Аяғыңды нық бассаң.
Өміріңде жыламайсың,
Батырға қол ұстатсаң.
Ол келеді қараңғыда
Сені іздеп жарық боп.
Теңіз майдан алаңында
Жамаулы бір қайық боп.
Ол кетеді періштедей
Қара түнде ғайып боп.
Сонау теңіз толқынынан,
Сәуле боп ол күлімдер
Сен қаласың қолтығыңнан
Сипағандай жылы жел.
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter