Өлеңдер ✍️

Күні кеше болдым да бір досқа тап,
амандасқым келіп еді төс тақап,
байқамады,—
байлықта ма зейіні,
әлде құрғыр көкейін тек тесті атақ?
Қайдан келе қалып еді ол мұнда,
тіксініп сәл,
тұра бердім орнымда.
енді барып ерегесем несіне,—
мен емес ем сұмырайың,
сорлың да.
Жолдасым деп жүруші едім мұны мен,
жігіт құрлы көрмеді ме құны кем,
Өз басыма келгені ме ақыры,
тіршілікте талайларға күліп ем.
Есеңгіреп қалсам керек мен мүлде:
бөлінгені осы ма деп енді ірге,
көз жасымды сүртіп алдым байқатпай,
жұрт ішінен былай шыға бердім де...