Өлеңдер ✍️

  14.07.2021
  138


Автор: Айтқали Нәріков‎

Самат Сапарұлы елуге толғанда

Бұл өмірдің көктемі бар, жазы бар,
Содан кейін күз бен қысы тағы бар.
Елу деген жаз бен күздің ортасы,
Тал бойыңнан сан қазына табылар...
Бір қарасам, немерең бар - атасың,
Соны ойнатып, мол қызыққа батасың.
Бір қарасам, жас жігіттей жалаңдап,
Оңға-солға кетіп бара жатасың.
Азаматтың таусылмасын сапары,
Сиремесін достарының қатары.
Қайда жүрсің «сотовыйға» тыным жоқ,
Ойдан-қырдан Саматты іздеп жатады.
Арқаңда бар ауыр салмак, - бүгілме,
Еткен еңбек еленеді түбінде.
Бәрі саған қарап отыр - байқасаң,
Бір әулеттің үлкенісің бүгінде.
Қай кезде де жиын-тойға дайынсың,
Күншілдердің төбесінен жай ұрсын!
Ұл-қызыңның өрісті боп өмірі,
Бәйтеректей жапырағың жайылсын.
He болсшыз елуінде ерінсек,
Кәрілікке осы бастан берілсек.
Біз үшін сен сол бозбала Саматсың,
Қарашаш та әлі жап-жас келіншек!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу