Өлеңдер ✍️

Бұзылған ба тіршіліктің ырғағы,
Қым-қиғаш боп құбылыстың түр бәрі.
Шақша басым шарадай боп жүр қазір,
Араласып ойдағы мен қырдағы.
«Жылмына» батып-шығып сауданық,
Біреулер жүр қалып күнде дауға мың.
Ал біреулер кеудесін құр соғады,
Білмей қалып, бастан бақыт ауғанын.
Жалған тірлік кім-кімді де алдайды,
Құрығыңа сырығыңды жалғайды.
Бір-бірінен айла асырып жүргенмен,
Жер бетінде ешкім мәқгі қалмайды.
Осы жайды бәріміз де білеміз,
Біле тұра, ойнап және күлеміз.
Өз-өзіңмен ой толғауға мұрша жоқ,
Ертелі-кеш бос сабылып жүреміз.
Өткендердің ізі жатыр жосыла,
Тыншырмыз біз сол ортаға қосыла...
Көз жұма, құпиясын айтайтын,
Өмір деген, өмір деген осы да!