Әңгімелер ✍️

Университеттің алғашқы үш курсында маған жатақханадан орын бұйырмады. Бірақ, бос төсектер бары бәріне белгілі еді. Тым алыс тұрмасам да, оқуға бару және үйге қайту үшін жолға бір сағаттан кетіретінмін. Уақыт өте келе бұл қиындықтар туғыза бастады. Сөйтіп, деканатқа арыз жазып, озат оқитынымды ескерулерін сұрап, ақыр соңында жатақханадан бір орын бөлгіздім.

Үш орынды бөлмеге орналастым. Менімен бірге өзімнен кішірек екі студент тұратын, екеуі де көңілді жігіттер. Жатақхананың бір блогінде: төрт бөлме, бір әжетхана, екі раковинасы бар бір қолжуғыш және айна. Ас үй бір қабат тұрғындарына ортақ.

Біздің жанымызда өте көңілді, мейірімді, жақсы үш қыз тұратын. Бағы жанғыш адам екенмін, себебі басқа блоктар мен қабаттарда тұратын таныстарым көршілері жайлы түрлі ақылға кірмейтін заттар айтып, үнемі шағым түсіруші еді. Ішкіш, төбелескіштері көп екен. Біздің көрші қыздарға үстіңгі қабаттан үнемі құрбылары қонуға келетін. Себебі оның бөлмесінде ұйықтау мүмкін емес: бірге тұратын көршілері біртүрлі қорқынышты ән тыңдайды да, даладағы уақыт пен жан-жағындағы адамдардың не істеп жатқанына қарамастан, кез-келген уақытта даңғырлатын қосып қояды.

Көршілерімнің арасынан өзім артық көретінім – Ләззат. Қыздардың үлкені, менімен жасты. Мейірімділігімен, жарқын жүзімен, жігерлілігімен баурап алды. Жаңадан келгенде көп көмектескен, содан жақсы тіл табысып кеттік. Оны бірден ұнатып қалды деп ойлайтын шығарсыздар. Бірақ, олай емес. Басында мен оны мүлдем байқамайтынмын, көрші тұратын қыз ретінде қабылдадым десе де болады.

Кездесіп жүрген қызым ол кезде жоқ, өзім де біреумен жүруге асыққан емеспін. Ботан болмасам да, мен үшін оқу маңызды еді. Ләззат маған СӨЖ тапсыруға, реферат жазуға көмектесетін, мен де қолымнан келгенше жәрдемдестім. Оның жігіті болған-болмағанын білмеймін, жанынан жігіт атаулыны көрген жоқпын. Жақсы дос болып кеттік. Адамдарға да, өмірге де ашық. Ләззат жеңілтек қыздардың қатарынан емес, бірақ кейде ашық киінетін әдеті бар, жігіттермен өзін еркін ұстайтын.. Таңертең киетін сүйікті киімі – қысқа топик пен белдемше. Бұдан сымбаттырақ болғанда, жігіттердің назарынан тыс қалмасы анық. Қалай айтсам екен…Ол «тәбетті» еді. Жо-жоқ, мүлде толық емес, бірақ сонда да арықтардың қатарынан емес. Шынымды айтсам, маған ұнайтын қыздарға ұқсамайды. Мен оған жігіттің көзімен емес, дос ретінде қарайтынмын.

Бір күні неге екені есімде жоқ, бірақ көңіл-күйім айтарлықтай көтеріңкі еді. Маған тән емес жеңілдік. Тостағанымды жуайын деп бөлмеден қолжуғышқа шықтым (иә, бәрі ыдыс аяғын тамақтанғаннан кейін жуса, жатақханада тек тамақ ішу үшін шаятынбыз). Осы уақытта бөлмесінен Ләззат та күліп шықты. Екеуіміз амандасқанымыз сол еді, мен оған бірінші рет қысқа белдемшесі туралы ескерту жасадым. Ерекше көңіл-күйімнің әсері ғой бәрі, басқа күндері батылым жетпесі сөзсіз.
-Ләззат, қашанғы осылайша жалғасады?! Аясайшы бізді, – дедім мен, жанынан өте бере. Өзім үшін күтпеген жерден бөксесінен ойнақы қағып жібердім.

-Эээээй! – деп күле шыңғырып жіберді де, маған жылдам жақындап, қарымта шапалақпен салып жіберді.

Күн керемет өтті. Ал кешке аяқ астынан топ ете Ләзка туралы ойлай бастадым. Басымда сан-алуан қиялдар кетті…хмм…қандай екенін түсініп тұрған шығарсыздар. Мен өзімнен бұндайды күтпеген едім. Таңертеңгі кішігірім әзіл ара-қатынасымызды басқа арнаға бұрарын кім білген?! Бұған дейін дос деп санап жүрген Ләззат енді мен үшін басқа адам, оған бірінші рет жігіт ретінде көз салдым. Ғашық болып қалдым деп ойлайсыздар ма? Жоқ, олай емесіне сенімдімін.

Арамыздағы флирт жалғаса берді: оны біресе ақырын итеріп жіберемін, бірде бөксесінен абайлап тартып қаламын (қорқамын ба, ұяламын ба, қайдам!). Кейде бөлмесіне баратынмын, қыздармен түрлі тақырыптарға дауласып, артынан жастықпен қағысып, бөлменің паша-пашасын шығарып ойнайтынбыз. Ләзканың таңертең ашық киінетіні, кешкісін клубтарға жиі баратыны енді мені ашуландыра бастады. Таңертең қолжуғышта кезігіп қалдық. Бұл жолы оған байсалды түрмен ескерту жасадым:

-Ләз, кішкене қыз емессің ғой. Осындай түрмен жүруге болады ма екен?
-Қойшыы, жай ғана киінуге ерінемін, – деді ол күле.

Ашуланбадым. Тек өтіп бара жатқанда құйрығынан тартып жібердім. Бұл жолы белдемшесінің сыртынан емес, әдейі сабақ болсын деп матаны үстіге көтеріп, жалаңаш терісінен қолымды салып қалдым. Бәрі қас-қағым сәтте болды, себебі келесі секундта оның іш киім кимегенін түсіндім. Белдемшесінің астынан тыр жалаңаш екен. Тұрған жерімде қатып қалдым, не істерімді белген жоқпын. Бұрылдым да, кешірім сұрай бастадым. Аңыраған аузымен, көздерін жыпылықтата ол маған тесіліп қарап тұр. Оқиға орнынан із суыттым. Жігіттер сабаққа ертерек кетіп қалған. Бөлмемнің есігін жауып, арқаммен сүйендім. Біреуден қашып келіп, жасырынып тұрғандай. Егер әлі де түсінбесеңіздер, мен қарапайым, бірақ тентек баламын. Кейде жасаған әрекетім үшін қаааатты, жерге кіріп кетердей ұяламын. Әрі қарай не істерімді білмедім.

Есік тықырлады, біреу қағып тұр. Ашсам – Ләззат. Ренжулі ме, ашуланып тұр ма, – жүзінен түсіну қиын. Үнсіз кірді, артынан есік жабылды. Бір минут ештеңе демей менен көз алмады. Қызарғаным-ай! Бұдан бетер ешқашан ұялып көрмеген шығармын, сірә… ал ол назарын менен өзгеге бұрар емес. Жанына тақалып, тағы да кешірім жаудырта бастадым. Ішімнен «енді өзің ғой әрі-бері ашық-шашық жүрген» деп айтқым келсе де, қазір олай деуге қолайсыз сәт екенін түсініп тұрмын.

Ләзка қалт еткен жоқ. Белінен құшақтап, аузыма келген беталды заттарды айта бастадым (не дегенім нақты есімде жоқ, сондағысы мәнсіз заттар шығар). Ол көзін түсіріп, белінде тұрған менің қолыма қарады. Содан кейін жақындады да… біз сүйісе бастадық. Дәл осы сәтте өлердей қорықтым, себебі оның ойында не барын білген жоқпын, мүмкін тілімді тістеп алғысы келген шығар… Басымдағы ойлар сан-саққа жүгірді.

Абайлап сүйісе бастаған біз бірер сәттен кейін құштарлана сүйісіп жаттық. Бұрын-соңды болмаған эмоциялар! Ләззат керемет сүйіседі екен, менің қозғаным сонша, жай ғана сүйіскеннен шегіме жете жаздадым. Қолымды оның шашына жіберіп, есімді білмей басын, шашын сипалап жатырмын. Ол болса, менің оянған серігімді сипалай бастады. Спорттық шалбардың сыртынан оның жылы алақанын сезіп тұрмын. Сөзбен жеткізу қиын бұл әсерді!

Бағанағы ұятымды ұмытып, енді еш қымсынбай белдемшесін көтеріп, домалақ бөкшесіне қолымды қойдым. Санына саусақтарымды жүгіртіп, тартымды аяқтарының арасында жоғалдым. Бір сәтке де еріндерімді оның еріндерінен ажыратқан емеспін. Ойлау қабілетімді жоғалтқалы қашан! Саусақтарымды амына тығып, оны бар күшіммен аймалағым келді. Сонда соңғы жігерімді жинап, өзімді қолда ұстауға тырыстым. Үркітіп алмас үшін. Бірақ, қыздың өзі жыныс мүшеңді сипалап, құштарлана сүйісіп жатқан кезде бұны жасау өте қиын, достар. Алақаныммен бөксесін, еріндерін, деліткісін баяу, бар нәзіктігіммен аймалап, амына бірнеше рет кірдім. Үңгірінің іші жылы және дымқыл. Жо-жоқ, өте дымқыл екен.

Ауық-ауық шектен шыққан жоқпын ба, Ләзканы мәжбүрлеп жатқан жоқпын ба деген ойлар келіп қалады. Мүмкін, ол бәрін доғарғысы, өз бөлмесіне кеткісі келген шығар деп те қорқып кетемін. Бұндай сәтте ақырын ғана Ләззаттың жүзіне қараймын. Уф, болып жатқан жайт – екеуіміздің де қалауымыз. Екеуіміз де сезімге берілдік, бірақ шектен шыққан жоқпыз. Бұдан әрі өзімді тежеуге қимай, саусақтарымды амына тереңірек, жиірек кіргізе бастадым. Тынысымыз ауырлады. Тура тұрып қызға ләззат жеткізу қиын негізінде. Алақанымды амына барынша жақынырақ ұстап, тереңірек тығуға тырыстым, сондықтан ол ләззаттан құр қалмады. Ләзка да мені қинаудан шаршап, қолын дамбалыма кіргізді. Бұған дейін ешбір қыз менімен бұндай істемеген. Әрине, менің сексуалды тәжірибем бар. Бірақ, ол қарапайым ғана секс болған еді.

Жігіттер мені түсіну керек. Қыздың өзі қолын сенің іш киіміңе салса, бұл эмоциялар мүлде бөлек. Осыдан үш жыл бұрын, тым жас кезімде, жай ғана осы қимылы мені шегіме жеткізуге жеткілікті еді. Ләззат жұмыртқаларды қолына алып, оларды сипайды да ұзындығымен жоғары көтереледі, сосын қайта астыға түседі. Серігімді жұдырығына алып, тез-тез астыға-үстіге қозғай бастады. Бұлай қанша тұрғанымыз беймәлім. Мүмкін, бірер минут қана, мүмкін, жарты сағат. Менің мүшем оның қолына тиген сәтте ақ уақытты санауды ұмытқам. Басым кетті, сөзсіз. Аз ғана қимылынан ақ шәуқатым сыртқа атылды. Оның қолы, менің ішім, дамбалым, шалбарым былғанды, ал біз одан әрі сүйісе бердік. Аузым бос болмағаннан соң бойымда жүгіріп өткен тоқтан айқайлаудың орнына түсініксіз мыңқылдадым. Ал Ләзка менің досымды жіберген жоқ, шәуқатты ысқылап, қалағанынша аймалай берді.

Бұл ессіздікті доғару керек еді, сондықтан бар көңілімді оның деліткісіне аудардым. Ләзка ауа жетпегендей ауыр-ауыр тыныс ала бастады. Құдды бұған дейін бар көңілін маған бөліп, белдемшесінің астында не болып жатқанын сезбегендей. Оның деліткісін ес білмей қинадым, бірақ, байқамай ауыртып алмау керектігі жадыда тұр. Бір кезде ол ақырын ғана ыңылдап, қатып қалды да, артынан бар күшімен ерніме жармасты. Қолдарым тас боп қатқан аяқтарының арасында тұтқын іспетті. Менің аузыма ауыр дем шығарады да, әлсін-әлсін дірілдейді. Бірер сәттен кейін көзіміз ашылып, көздеріміз қайта кездесті.

Ләззат ақырын шәуқатқа былғанған қолын менің шалбарымнан шығарып, өзінің ең сүйкімді күлкісін сыйлады да, бөлмеден шығып кетті. Жалғыз қалдым. Қолымда – Ләзканың шырыны. Иісі мұрын жарады. Оның төсіне жете алмағаным осы сәтте ғана есіме түсті. Топиктің астынан көргеніме қарағанда, көп нәрседен айырылып қалған сияқтымын, ах!

Бұдан кейін қызық жайттар басталды. Екеуіміз де қалағанымызға қол жеткізіп, қызығушылығымызды қанағаттандырып, қайтадан еш уайымсыз жай ғана дос болған шағымызға оралған сияқтымыз. Бұл маған ыңғайлы еді. Бір күні Ләззат дискотекадан ертерек оралды. Менің көршілерім де клубқа кеткен, сондықтан бөлмеде жалғыз едім. Ұйқым келмей, телефонда ойын ойнап отырғам, Ләзка есікке қағып, шай ішуге ұсыныс жасады. Қуанышты едім. Маған онымен уақыт өткізген, бірге фильм көріп, күлкілі роликтер тамашалаған ұнайтын. Кейде жалғыз, кейде достарымызбен кездесетінбіз. Бұл жолы фильмге тым кеш болғандықтан жай ғана ютубті шарлауға кірістік