Өлеңдер ✍️

БАРЫС ҚАЙ ЖАҚ?

Ауылдан шыққан алтаумыз,
Аяндай басып келеміз.
Кейде атандай адымдап,
Аттай кейде желеміз.
Жол - көрмеген жаңа жол.
Жаңадан жаңа көреміз.
Жаздың күні жарқырап,
Жыбырлады құмырсқа.
Сол құмырсқа сықылды
Жатқандар ек бұрышта,
Болмасқа енді құмырсқа,
Шыққандар ек жұмысқа...

ТҮЙЕКЕШ

Ауыл қайда, алыста,
Бірқатар күн шыққалы.
Сексеуілді Балқашта,
Теріскенді Мықтағы.
Селеу, қамыс, ши, шеңгел,
Онда қоян бұққаны.
Сол қояндай күнелтіп,
Сол құмда мал сауушы ек;
Жүн, теріге нан іздеп,
Ақшом болып алушы ек;
Қыста сорпа, жазда айран
Табылса жан бағушы ек.
Сол тірлікте жан күйттеп,
Тозғындаған кедей ек.
Мал жоқ, дән жоқ, лаж жоқ...
Бай екені келмей ме ек,
«Көлік сізден, күш бізден,
Марқабат қыл!» - демей ме ек?

КҮШ БІЗДІКІ, TIC СІЗДІКІ

Ыңыранып ол онда,
Жаутаң - жаутаң еткізе;
Осы қылған қайырының
Толғағын тым жеткізе;
Кейде кекеп, кейде атып,
Сүйектен сөз өткізе;
Беруші еді түйесін,
Біздер тапқан табыстың
Үштен бірі біздікі,
Біз сияқты байғұстың
Онда күйі осы еді
Біз өткізген жаз, қыстың.
Біз кембағал, жарымжан,
Батып еңбек жанға да,
Отырушы ек біз аштан,
Бай астығы қамбада.
Құмырсқадай дән тасып,
Жегізуші ек қарғаға.

КІМ БІЗ

Өзен қайнап су тиді,
Теріскен, ши, қау бозға.
Сонау түйе «иесі»
Түскен күнде тоз - тозға,
Түйекештер топтасып
Қалдық кіріп колхозға.
Сол колхозға біздерден
Бірқатар жан құралды,
Қанша кісі? Қанша мал?
Қат - шот қылдық бұларды.
Көлік мұнша, күш мұнша...
Оған жоспар шығарды...

КОЛХОЗ ҚАЗАНЫ ҮШІН

Санай - санай келгенде,
Сайдауыттай алты жан
Артылдық біз жұмыстан,
Отырмасын артылған
Десті колхоз қаулы қып,
«Кетсін колхоз атынан».
Қалтамызға нан салып,
Қолға берді жолдама.
Жолдаманы алған соң
Міндік қос - қос жорғаға,
Жорға - біздің екі аяқ,
Біздің байлық қол ғана.

ЖӨН ОСЫЛАЙ

Жолдамада айтқаны:
Жалданады заводқа.
Қазір қалың құрылыс,
Қазір халық қауыртта.
«Орналассын тезірек,
Жандарын бос ауыртпа»,
Деп партия жоғарғы,
Дерективте деп еді.
Жаңа жолға, заводқа,
«Керек депті», - дер еді.
Барса солар жұмысқа,
«Енеді депті», - деп еді.
Бізге бұл сөз зор қуат,
Біз бұл сөзге сенеміз.
Езген ескі өмірді,
Біріккен соң жеңеміз.
Ауылдан шыққан алтаумыз,
Аяндай басып келеміз.

ЕҢБЕККЕ

Қыздырғандай біздерді
Сонау поезд қылтылдап.
Шақырғандай біздерді
Сонау моржа бұрқырап.
Қайнағандай бізбенен
Сонау совхоз бұрқылдап.
Шықса қыза жазғы күн,
Жыбырлайды құмырсқа.
Сол құмырсқа өмірі де
Қол сілтеп тұр тұрмысқа.
Біз заводқа, еңбекке
Шықкандармыз жұмысқа.

1931 жыл.