Өлеңдер ✍️

Өлең қурап, жер кеуіп,
Су суалып, көл кеміп,
Сай - саладан шөп кетті.
Ағайын арзан, ел салқын,
Қатын қайқаң, ер салқын,
Кеңесті тастап көп кетті.
Телі - тентек көбейіп,
Құлдың арты шөмейіп,
Арамның оғы дөп кетті.
Сулы жерді көгерген,
Келгін алды өлермен,
Қазақ бақты көкпекті.
Бұйда тағып басына,
Мойнына мініп асыла,
Иіп жерге шоқ депті.
Алатұяғын аңына,
Керек қылған қамына
Кімдер арын төкпепті?
Аспандағы айдан нұр алып,
Бермеске қоймай сұранып,
Өнерлі халық көктепті.
Өзіне - өзі ой салмай,
Елшілерге бой салмай,
Қайттың болмас көкбетті.
Көктен түскен шегіртке,
Қыңыр келіп үмітке
Ел егінін жеп кетті.
Жаздай жатып жайланып,
Күзге таман оянып,
Қазақ кімге өкпе етті?!