Өлеңдер ✍️

Найза-кірпік, Ай-қабақ, Көктем-келбет,
Сезімімнің сарайын өткен тербеп.
Жұлдызымдай жұмбағым, жанды өртедің,
Үр қызындай көгенкөз көктен келмек.

Жолыққанда жанарым жанарыңмен,
Қалмағандай сөйлеуге шама мүлдем.
Жыр жамадым жаныма өртер ме деп
Үр жамалың аумаған лала гүлден.

Үндемейсің, жай ғана жымиясың,
Жанарыңның салардай шілиясын.
Ала таңдай күзетіп шықтым сені,
Балапандай тастамас жылы ұясын.

Кірпік қандай, қас қандай, қабақ қандай...
Сені маған егіз ғып жаратқандай.
Көз алдымнан бұлдырап барады елес,
Далада емес, қасымнан таң атқандай.

Найза-кірпік, Ай-қабақ, Көктем-келбет,
Сезімімнің сарайын өткен тербеп.
Жұлдызымдай жанымда жүрші мәңгі
Үр қызындай көгенкөз көктен келмек!