Әңгімелер ✍️

Ертеде бір орманда аңдар тату-тәтті тіршілік кешкен екен. Бір күні шибөрі келіп, өзінің зымиян айласын іске асыруға кіріседі. Ол арыстанға барып:

— Уа, тақсыр, сізге қарсы бұғы мен түлкі астыртын сөз байласуда, — дейді.

Сосын бұғыға барып:

— Арыстан сізді жеп қоймақ, өзіңізді алдын ала қорғап, басқа аңдарға қосылсаңызшы, — дейді.

Осылай шибөрі әр аңға бір өтірік айтып, орманда бүлік бастайды. Бір-біріне сенбеген аңдар ақыры араздасып, бұрынғы берекеден айырылып қалады.

Сонда қария қабылан шыдап тұра алмай:

— Әй, шибөрі! Сен өзің ештеңе жасамайсың, тек елдің арасына іріткі саласың! Мына тыныш орманды тозаққа айналдырдың, — дейді.

Шибөрі болса күліп тұрып:

— Мен ештеңе істегенім жоқ, әркім өз құлағымен естіп, өз көзімен көрмей, менің тіліммен шешім қабылдады. Сонда кінә кімде? — деп жауап қайырады...

Ғибрат:

Бүгінгі қоғамда да шибөрілер аз емес-ті .Ешкім оның шындығына көз жеткізбей, жаппай ере жөнелетіні несі?! Ал шибөрі болса, шетте ыржиып күліп отыр....

Гүлімжан Айдынқызы