Әңгімелер ✍️

— Куваш, сен оянады?

Эльза аяғының ұшымен тықырсыз басып келіп ұйқтап жатқан Құбаштың иығынан жайлап тартты. Алақанын маңдайына төседі. Ыстығы қайтқанына қуанып өзінше мәз-мейрам.

Құбаш кірпігін жыбырлатып көзін ашты. Күн нұры төгілген жалғыз терезеге қарсы тұрған қыздың шашы алтынға малып алғандай сап-сары.

— Сенбісің, Эльза? Құбаш дауыстап қалды.

— Иә! Мен!

Құбаш шап беріп аялай ұстап қыздың жұмсақ алақанын бетіне басты.