Өлеңдер ✍️

  28.05.2023
  111


Автор: Серікбай Оспанов

Дауылдар соғып, жұлқылай берсін жел мені...

Дауылдар соғып, жұлқылай берсін жел мені,


Қайғысыз, мұңсыз көңілді күйлер тербеді.


Махаббаттардан ойлануға да мұршаң жоқ,


Ішпей-ақ масаң асау көктем бас бермеді.


 


Өзіңмен өзің қалғаннан жаман жоқ екен,


Дос-жаранды ойлап көзімнің жасын көл етем.


Ұйқым да қашып, күлкім де қашып күні-түн,


Қимастарымды қиялымда тек тербетем.


 


Бұтақтарым мен жапырақтарым тоналды,


Күз келгелі бұл өмірім мұңды боп алды.


Жарқылдап күлген, қасыңда жүрген асылдар –


Аспан мен жерде жүлдыздар қанша жоғалды?!


 


Жүрегім болып есігімді олар қағады,


Көзімді жұмсам, бәрі кеп қоршап алады.


Өткенімді ойлап, жеткенімді ойлап, қамығып,


Түндерім енді ұйқысыз өтіп барады.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу