Өлеңдер ✍️

Ой-шұқыр жері қызық осы алаптың,

Барады қақ төбеде бошалап күн.

Төбелер адыр- адыр

Жел үйірген

Құмдары қайырлы елге Қошалақтың.

Жатқанға жайлы мамық, көпшік болып,

Бір күн арып,

Бір күні өсіп –толып,

Қыдырып күндіз- түні ойға - қырға,

Жүреді құм шағылдар көшіп- қонып.

Құлдырап құлан жортқан құнарлы құм,

Алдыңнан шығар бие, шығар құлын.

Алайда аңдатады ауыл- аймақ

Жайтабан түйеге елдің құмарлығын.

Қыстауы қалың құмның қоршауында,

Түйемен қатынайды ел көрші ауылға.

Нар тұлға жігіттері, бота- қыздар,

Түйебай, Тайлақбайлар осы ауылда.

Машина жүре алмайды,

Қол шаналы,

Арбалы жылда тұзға жол салады.

Батыста Қошалағы Жұмекеннің,

Торғайда-

Бұл Шәмілдің Қошалағы!