Әңгімелер ✍️

Сонда да жұрт оларды "ауылдық"-деп, кемсітуді доғарған жоқ.
⠀
- Гүлдана, Ұлжалғас бүгін кешкісін қыздар клубқа барғалы жатыр. Сендер барасыңдар ма?
⠀
- Жоқ, біз ондай жерге барып көрген адам емеспіз. Барғымыз келмейді де.
⠀
- Ой қойыңдаршы. Сендер осылай артқа шегіне берсеңдер жұрт сендерді мазақ етуді тоқтатпайды.
⠀
- Мен қатты қысыламын. Оның үстіне киетін тәуір киіміміз жоқ.
⠀
- Ол жағынан алаңдамаңдар. Мен бере тұрамын.
Қос құрбы, Айдананың ашық шашық, жартылай жалаңаш киімдерін киіп, Айдана аздап оларды әрлеп, сәндепте берді. Өмірлерінде бетіне бояу тимеген қос құрбы айнаға қарап, өз-өздеріне тамсанып, көріктеріне көздері тоймай мәз мейрам болып клубқа барды. Ой бір шекелерінен тер бұрқырап шыққанша билеп, шаршап әлі құрып биік өкше аяқ киімді қолдарына ұстап, сүйретіле жатақханаға әрең жетті.
⠀
- Қалай қыздар, бүгінгі кеш сендерге ұнады ма?
⠀
- Ой құрсын несін айтайын. Өмірімде мұндай көңілді күн болмаған шығар.
⠀
- Саған Гүлдана ұнады ма?
⠀
- Билеп шаршағаным соншама сөйлеуге әлім жоқ. Рақмет саған Айдана. Өмірімізге мән кірді.
⠀
- Сендерге бір қызық айтайын ба? Жоғарғы курстың жігіттері сендерден көз ала алмай қалды ғой. Сендерді" ауылбай "-деп жүрген қыздар қызғаныштан өртенуге шақ қалды.
⠀
- Мұның бәрі сенің арқаңда. Саған көп рақмет.