Тақпақтар ✍️

Туы толқып Алатау бөктерінің,
Жалауланса жалындай көк бөрінің.
Көз сүзіп сол байраққа қарай берем,
Көсегесі көгеріп көктемімнің.
Құйылғандай қүдірет күн ішінен,
Қандай көркем!
Аспанның нілі сіңген.
Көлдердің көлеңкесіз келбетіндей,
Желбірейді жел сүйсе тынысы кең.
Тұнықтықтың дегендей айғағы едім,
Айбары елдің,
Арындай байрағы елдің.
Жалғастырып жатқандай махаббатын,
Аспанға ғашық болған айна көлдің.
Арайланып атқанда ырыс – таңым,
Толқынымен ойнатар күміс сағым.
Көк байрақ көрсетіп тұр көк жүзінде,
Табиғат пен қазақтың туысқанын.
Тамашалап көк тудың көркін ғажап,
Көңілімде дәл сондай желпінді ұзақ.
«Күн сөнгенше сөнбейміз!» деп тұрғандай,
Қыранның қанатындай еркін қазақ.