Өлеңдер ✍️

Айтпайтын ашып-жарып елге сырын,
Аташым жаны тылсым...
Шерлі есілім.
Тойтық қара жорға атын астындағы,
Үкісіне байлаған кенжесінің.
Құдасы да жылы екен топқа түсі,
Қайтарған жан серігін “ноқта ақысы”.
«Құдеке, сіздей жайсаң қарияның,
Атын басқа мінуге жоқ хақысы».
Қойған ба атам ертеңгі жолын барлап,
Көп ештеңе айтпады көңілді аулап.
Жорға қара қайтадан мінілмеді,
 
Сойдырды сол жылы қыс соғымға арнап.
Келер күз бірге ілесіп көшкін күнге,
Атам кетті...
Түсінбей ешкім мүлде.
Өзегімді өртеген зіл қайғыны,
Тырнаның әуеніне қостым бірге.
Жорға қара...
Қия алмай ішкем мұңын,
Себебін көп іздедім іштен мұның.
Түсінбей жүрмін әлі...
Ей, дүние-ай...
Атамның аттан неге түскендігін!...