Өлеңдер ✍️

  28.12.2022
  165


Автор: Ерлан Аманқожаұлы

Аспанмен ағатын бұлағым

Таңғы үш...
Тағы да ояумын,
Жиренше көңілім шер қуған.
Ғарыштан түсетін аяулым,
Күттірме, кел жылдам.
Айта бер, өзіңде құлағым,
- Жо, жо, жоқ...
Емеспін тұңғыш ер.
Аспанмен ағатын бұлағым,
Мен де бір құмды шөл.
Сен де іштей ойлайсың білдірмей,
Дертіңе түн тоңып,
Ай терлеп...
Теңізге жетуге үлгермей,
Жоғалсам қайтем деп.
Мен кіммін?...
 
Тәні нұр,
Жаны жыр,
Кепілмін, келе бер өлмейсің.
Ғарышта қалғанмен бәрібір,
Жақсылық көрмейсің.
Тағдыры Ақандай “сорлылау”,
Салымың салбөксе аңшыдан.
Қона алмай кететін болдың-ау,
Құйрықсыз қаршығам.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу