Өлеңдер ✍️

Бір уыс құм...
Алақаным тесіліп,
Түйіршіктер қалды жылап сусыған.
Ақымақпын өзімді өзім кешіріп,
Айналамнан өп-өтірік қымсынам.
Көкірегім көк аспанды жүгендеп,
Қара қоста ғалам жайлы ойланам.
Бар өнерім жұлдыздарды түгендеп,
Көкке қарап қой бағам.
Құс қондырып,
Суды ұйықтаттым жырласам,
 
Жел толтырып шұрық тесік дорбама.
Әр таң сайын «әлауләйлап» қырды асам,
Жеткен жерім сол ма, аға?!
Темекімнің түтінінде шер мен мұң,
Күйкі өмірдің күйігіне сүйіндім.
Батыр өлген...
Жалғыз ақын – ол менмін,
Ханың қайда, биің кім?!
Дүрсілдейді қабірлердің жүрегі,
Жылдар жайлы сөйлемекке кешегі.
Құрығымның көлеңкесі біледі,
Мың жылдықтың есебін...