Өлеңдер ✍️

Көк Тәңірі басқан мөрін,
Ақ періштем нұрлы кеуде...
Қалмағандай аспанда орын,
Сені жерге кім жіберген?!
Лаң салғалы өмірге осы,
Аңыз жазып өсегімнен.
Бекторының көңілдесі,
Әзәзілдің досы едім мен.
Кетсең, шіркін, сен жақтырмай,
Жынданбас ем қасіреттен.
Тағдыр дейтін кербаққырды-ай,
Есіңді алып ғашық еткен.
Дәруіш ем өлеңі ерек,
Өлтірді ғой уақыт бөтен.
Шексіз сүйем...
неге керек,
Сүйіп қалай бақытты етем.
Екеумізге өкпелі бақ,
Сезім бейбақ оты күшті.
Періштесің...
Көкке бірақ,
Ұшпайтының өкінішті!...