Өлеңдер ✍️

Қарашада құс қайтты,

Аспан жылап,

Шағынғаны белгісіз,

Сағынғаны.

Кететіндей тау көшіп,

Тастар құлап,

Жер көтерер түк үнсіз бәрін-дағы.

Терезені ұрғылап қара жаңбыр,

Не деп жерге қарайды беті көктің.

Түн ішінде осылай дара қалдыр,

Көз жасымды көрмесін жетімек күн.

Қарашаны ойласам,

Шектім шемен,

Қара жерде қалды екен ізім нендей?!

Қайтқан құспен менің де кеткім келер,

Қалтыраған торғайдың жүзін көрмей.

Жаңбыр соңы қар ма екен,

Тұман ба екен,

Қандай күннің туарын кім біледі?!

Құзға соқпас өз-өзін қыран бекер,

Әлсіз болса,

Құзғынға ілдіреді.

Тіршілікті несіне таң көремін,

Келер күннің секілді сиқы басқа.

Кейде атып болмайды таң дегенің,

Не істеймін, жаным-ау, ұйқы қашса!?

Қарашада құс қайтты,

Аспан жылап,

Шағынғаны белгісіз,

Сағынғаны.

Кетсе-дағы тау көшіп,

Тастар құлап,

Жер қалардай көтеріп бәрін-дағы...