file loc phone login_m arrow_left arrow_right author ca cat compl coms del down fav fav_del fav_m fav_m_del fb gp left like login mail od reply right search sort sort_down sort_m sort_up tw up view vk ya

  Өлеңдер ✍️

  07.10.2022
  171


Автор: Түрік поэзиясы

СЕНДЕЛГЕН КӨҢІЛ

Кел, енді алданба сенделген көңілім,
Əйтпесе, жылайсың жақындап өлімің.
Міне, енді қиялды таптың сен пəруана,
Лапылдап жанарсың үрлеп тұр көрігің.
Күй кештің сарсаң боп, мен білген шақтардан,
Жойылып кетуге жол бойы шақ қалған.
Дертің көп дəрменсіз, бейдауа бейбақсың,
Сырыңды айтшы бір, шын сөйлеп ақтарған.
Ғұмырың – балауыз жанумен ериді,
Түсінбей ағайын түңіліп жериді.
Сағыныш меңдетті, қоштасу жиілеп,
Оянып қашан сен, тынысың кеңиді?
Қалауың тікен боп, рухыңды қанатты,
Кедергі күнəң көп кескендей қанатты.
Атқан таң алдыңнан, аңсатты өткенді,
Сен қалай төзесің тауыстың тағатты?




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу