file loc phone login_m arrow_left arrow_right author ca cat compl coms del down fav fav_del fav_m fav_m_del fb gp left like login mail od reply right search sort sort_down sort_m sort_up tw up view vk ya

  Өлеңдер ✍️

  07.10.2022
  163


Автор: Түрік поэзиясы

ҚАРДАҒЫ ІЗ

Қардағы жатыр іздері,
Құлап түскен жерге шейін оққа ұшып.
Жатыр сұлап, кім таниды өлікті,
Жоқ танысы, жоқ күші?
Олар үшін бітті бəрі, сағаттар
тоқтап қалған,
алары жоқ енді еске.
Олар үшін емес мынау түн-дағы,
тірлік те жоқ тірлік үшін белдескен.
Неменеге асқақтайды шыққан күн?–
Оларға енді бəрібір.
Күн не, түн не өлікке,
соқыр тиын қараңғың мен жарығың.
Алыс-алыс қалаларда қап қойған
сүйіктіңнің қажеті жоқ түкке енді.
Өлік үшін бітті бəрі түп-түгел,
бітпесе өмір тірілерге бітпейді.
Аштық пен шөл, кек пен намыс жоқ енді,
үзім нанды қызғанбай-ақ қойыңдар.
Тоңбайды олар, керегі жоқ киімнің,
қылмыс та жоқ енді олар мойындар.
Ең əдемі оты-дағы маздақтың
жылыта алмас енді олардың бүйірін.
Естімейді қанша айқайла, –
Жыла, туыс, ағайындар иіріл.
Доспысың сен, қасқырмысың, жаумысың –
айырмайды біріңді.
Олар үшін самолет не, кеме не –
немене?
Бітті бəрі. Бəрі де
«өлді» деген жалғыз сөзге ілінді.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу