Өлеңдер ✍️

Жырымды елге арнап едім,
Елді аралап сарнап едім,
Бір күн жырға салмап едім,
Жырым мені танымады.
Ағам да еді, апам да еді,
Қуаныш һəм қапам да еді,
Ахмет, Мехмет, Сунам жəне
Гүллім мені танымады.
Қолымда өскен қошақаным,
Шөп-су бердім, дос атадым.
Енді көңіл босатамын,
Ол да мені танымады.
Сөз байласқан жарым еді,
Көз қуаныш барым еді.
Ел де солай танып еді,
Кеше ол да танымады.
Деген едім қасыңдамын,
Гүл боп саған ашылғамын.
Жолыңа əркез шашылғамын,
Тəңірім де танымады.
Амал бар ма мұнша мұңға,
Жанымменен жұлма-жұлма,
Ажал іздеп шықтым қырға,
Ажал мені танымады