Өлеңдер ✍️

Аталының қонысы.
Қара шаңырақ мекен үй.
Қыстың сызы, жаз аптабы, шаң, тұзын
Елемей жетейін.
Уақыт сызы мүжігендей оны,
Жүдеу қабырға, ескірген есік.
Тұтқалар сағынған қолды
Мұржалар қызып, түтіндер көшіп.
Мені күткен – атамның қонысы,
Ұзақ жыл телміріп.
Арманым, сенімім – сен үшін
Кетті сең жүріп.
Мен қалам осында.
Бабамның қонысы,
Атамның қонысы осында,
Жүрегім – осында.
Атақонысым, өзіңмен
Биікпін, мықтымын
деген бір ой ғой басымда...