Өлеңдер ✍️

«Зергерім, ұмытпаспын сыйыңды,
Таразыңды берші!» – деп шал қиылды.
«Елек менде жоқ!» – деді оған зергер,
«Елек емес, таразыңды ғана бер!»
«Сыпырғышым жоқ» – деді оған зергер.
«Қылжақты қой!
Уақытым жоқ ерігер.
Таразы деп сұрап тұрса керегін,
Жоқ дейсің сен сыпырғышым, елегім» –
Күйіп кетті зергер де қажыған:
«Мені керең деп тұрсың ба, алжыған!
Дір-дір еткен қолың мынау қалтылдақ,
Төгесің ғой құм аралас алтынды ап.
Оны қалай сыпырғышсыз жинайсың?
Сыпырғышты мына менен сұрайсың.
Сосын оны тазартуың керек пе?
Олай болса келесің бір елекке!
Ішім менің алдын ала болжайды.
Бай көршіңе барып айтқын хал-жайды.
Таразы, елек, сыпырғышты саған ол
Түгелімен бере алады,
Аман бол!»