Өлеңдер ✍️

Наныңды ас қып, тұзыңды таттым,
Сапарым жалғап, мұңымды шақтым.
Сүрінсем сенде қайтадан тұрдым,
Келмейді саған жалған сөз айтқым.
Ең нұрлы сөзім – өзіңе жерім,
Алғансың жаулап көңіл əлемін.
Нан мен тұзыңды қастерлеп өттім,
Жалған айту жат жаныма менің.
Қысыңмен сенің қысылдым бірге,
Көктемімсің сен – ұсындың гүл де.
Қызыққа талай кенеліп едім,
Саям боп жасыл терегің менің.
Қабірі жатыр бауырларымның,
Өзіңде барлық керегім менің.
Тұрамын саған үздігіп күнде,
Қайтемін өзге қызығып гүлге.
Беткейдегі анау тікенің де ыстық,
Құмың да бірге, мұңың да бірге.