Өлеңдер ✍️

Тағдыр, саған келтірмекпін күпірлік,
Мардымсызға қашанғы етем шүкірлік?
Бейнетіңмен белімді де бүкір қып,
Сен тауыстың көздің нұрын, кедейлік.
Байлық деген қолдың батпан кірі ғой,
Кедейшілік – кəріптіктің бірі ғой,
Бардың қолы ұзын əрі ірі ғой,
Үстіме арттың қайғы жүгін, кедейлік.
Жүрегіңнің түкпіріне бүкпе кір,
Шын досыңнан жасырмассың түкте сыр,
Туыс пенен байдан жəрдем күтпе бір,
Аяғыма тұсау салды кедейлік.
Жатсам жоқтық ойымнан еш кетпейді,
Жүрсем əлім қарыс жерге жетпейді,
Қолым қысқа, тағдыр маған не ет дейді?
Алдымдағы арманды алды кедейлік.
Достарымды көре қалсам, қашамын,
Күте алмайтын болғандықтан, сасамын.
Езілдім ғой, қайсы белден асамын?
Өлтіретін болды-ау, жарымес кедейлік!
Талиби, сен бірақ, бұған мұңайма!
Дұға оқы, құлшылық ет құдайға,
Өзің талпын, үміт артпа бұ байға,
Мəңгі-бақи бола бермес кедейлік!