Өлеңдер ✍️

Өте бер жалған дүние,
Қонғанның көшер жолы бар.
Адам да егін секілді,
Мезгілі жетсе орылар.
Маңдайға жазған жоқшылық
Қысқанда келіп шекені,
Қапастағы құстай жаның да
Шырқырап ұшып кетеді.
Ғашық та өтер жалғаннан,
Мəңгілік ешкім болмады-ау.
Аспан да қақ-қақ айырылып,
Қосылар бір күн тауға тау.
Оты өшіп, ол да тыншиды
Қазандағы судың бүлкілі.
Басымды алып құшаққа,
Жылайды анам бір күні.
Жапыраққа жасыл үңіл де,
Түсінгенде сырын түңілме.
Сен басқан қара топырақ,
Жастығың болар түбінде.
Өмірден бір күн өтерсің,
Мүрдеңді саулар көтерсін.
Баратын жерің сол түбі,
Бақиға сен де кетерсің.
Қаражаоғлан, болма күлкілі,
Ажалдың қоймас құлқыны.
Мазарыңның келіп басына,
Байғыз қонар бір күні.