Бақытгүл Бабаш (Тағасың ең әдемі сөздеріңді....)

Тағасың ең әдемі сөздеріңді
Меруерт моншақ қылып мойыныма.
Бағы асып басқа сүйді көздеріңді.
Не істермін өмірімнің ойынына?

Жаз өтіп, күз келгенде басқа мынау,
Кезігіп, арманшыл қып тастадың ау!
Ұшамын ай аралап, күнге қонып,
Құшағым қызыл-жасыл гүлге толып...

Не етер ем көп ішінде еленбесең?
Мен үшін өмір де сен, өлең де сен.
Кептер қып жіберер ме ем жүрегімді,
Қадірлім,-Келем,-десең, -келем, - десең...

-Әйтеуір бір күні,-деп тек алдайсың.
Білемін, білемін ғой, келе алмайсың.
Кім ұқсын арамызда қамал барын,
Сен шыда, ал мен, жаным, амалдармын...