Ерлан Жүніс (Құс қайтып келді...)

Беймезгіл шақта ол қайтып келді,
Тағдырдан, әлде, жаңбырдан...
Жанының мұңын жолға айтып келді,
Жол қайтып келді абдырған.

«Қайтқан ойлардың кемел ме бәрі,
Ұшарда оны не қақты?!» -
Тәкаппар таулар төмен қарады,
Таза бұлақтар кері ақты.

Құс қайтып келді:
Омбы қарларға,
Көшкен сеңдерге «қош» десіп.
...Анау бір төрде домбыра қалды,
Анау бір жерде бос бесік...

Жабуы жүктің желпілдеп келді,
Селдіреп келді желегі,
Ботадай көзі мөлтілдеп келді –
Боздамаса екен дегені...

Махаббат әні – мұңдарда қалар,
Махаббат – мұндар, шерменде!
Қыжыл сөз ізі құмдарда қалар,
Көз жасы ізі – көлдерде.

Өтеуі жүрек – өкпелі болса,
Жасасын ұлы құштарлық!
...Көшкен бір жұртта көктемі қалса,
Қайтармаңдаршы құстарды!