Жамбыл Жабаев (Жастық жыры)

Жүрегім менің елжіреп,
Көзімнің жасы мөлдіреп,
Өткізіп ем ертерек
Өксумен бала шағымды,
Көксегем бірақ көбірек
Бахытты болашағымды,
Алба-жұлба киініп,
Кедейлікке күйініп,
Жаяулап жерді жағалап,
Домбыраны сабалап,
Безегем тіл мен жағымды
Иегіме сақал біткенше,
Октябрь нұры жеткенше,
Аймалап туған еліме
Күн гауһарын сепкенше,
Жаралағам жанымды.
Ленин менен Сталин
Октябрьде таңымды
Атқызғанда аялай,
Қой үстіне боз торғай
Жұмыртқалап, ұялай,
Туғызды оңнан айымды!
Сонан былай өмірдің
Кұсы қонып қолыма,
Құстай ұшқыр сезімді
Беріп менің жаныма,
Жеткізіп Жамбыл өлеңін
Отанымның ойы-қырына,
Қанат қаққан сұңқардай
Қарасам жан-жағыма,
Жер жаңарып, ел өрбіп,
Көрді жастар шолпандай
Шалқыған шаттық шағыңды.
Бәрі балам немерем,
Өберем мен шөберем,
Оның атын сұрасаң,
Бақытты туған комсомол,
Комсомолдар шүйілсе,
Тастүлектей түйілсе,
Халық жауы, таң жауын
Жымырып жерге шаншады ол,
Таң жастары жайнаған,
Ұлы Сталин баулыған
Қарашы, міне қаулаған,
Комсомолдар қанша мол!
Ұлы Сталин ұрпағы
Гүлдерім менің — комсомол,
Жасым кәрі болса да,
Жүрегім менің комсомол
Қанаттанған қырандай
Қадірлі елде комсомол,
Қызығамын көргенде
Болсам деп мен де комсомол.
Толып жатыр Отанда
Ұлым менің комсомол,
Жасым кәрі болса да,
Жырым менің комсомол!
Бағы ашылған елімде
Ұлдарымның үніне
Жасарған менің әнім де
Тұра ала ма қосылмай!
Сендердің ыстық қандарың!
Нұрлана түссін таңдарын,
Айналайын айбарлы
Жүректі жас балдарым,
Осындайда сендерге
Жыр тұрсын ба жосылмай!
Туса тусын туындап,
Жас дегенің осындай!
Кеп-кеше туған бала еді
Жетіп қапты жиырмаға,
Жігіт боп бәрі өсіпті
Не деген шіркін несіпті!
Өмірдің балын жесіпті,
Егілген ойға, қырға да,
Елге дағы, жерге де,
Көкке дағы, көлге де,
Анаға да, ұлға да,
Өмір беріп ерге де,
Бақыт беріп нұсқаған
Ленин менен Сталин
Таң шапағы бір ғана.
Сталиннің қуаты
Ел шаттығын тастырған,
Сталиннің қуаты
Ерді көкке ұшырған,
Таудан алтын шаштырған,
Сталиннің қуаты.
Ер комсомол ұрпаққа
Ерлік қадам бастырған,
Ұшқыш етіп жастарды
Ұшса көктен астырған.
Ер боп өскен жастарға,
Өрле деп биік асқарға,
Өрлеу жолын ұсынып,
Күннен де биік ұшырып,
Мұз түндігін аштырған.
Ұлы оғын шашыратып,
Ұлы Отанға тас атып,
Жау келсе егер лепіріп,
Жауды жеңіп жапырып,
Сталиннің ұрпағы
Қас қылғанды тас қылған!
Соның үшін толғанып,
Домбырасын қолға алып,
Түсіріп жырды жортаққа,
Сталиндік ұрпаққа
Жиырмаға, жетіп жасанып,
Жауға қарсы қасарып,
Жеткен жасты көргенде;
Кәрі Жамбыл жасарып,
Отан үшін майданға,
Барады Жамбыл жырымен
Өленнің көлін тастырған