Адам баласы - сүйіспеншілік, таң қалу, өкпелеу, қуаныш-қайғы, мейірім-шапағат т.б. әр түрлі сезімдердің жетегінде жүреді. Осы сезімдерді шегінен асырмай тізгіндеп, оларды тұрақтылық пен тепе-теңдік жағдайында ұстай білген адам өкінішке ұрынбайды. Осы сезім құбылыстарын тізгіндей білген адам бақытты жанұя құра алады. Ішкі сезімдері құбылмалы....

Өмірге басып қадамым,
Алыстап, елім, барамын.
Қонақ боп келген қыз едім,
Қиылған қасым-қаламым.
Қош аман енді, Ата-Анам,
Жолыңды тілеп бата алам.
Қыз тілекші қайғырсаң
Қалайша мен де жата алам.
Қош аман жүрші....

Қиналғанға көмек берсең көңілмен,
Алла нұры үстіңе кеп төгілген.
Зекет беру – жақсы істердің жаршысы,
Қайырыммен иманды боп көрінген.

Зұлым істен аулақ болсаң сананың,
Дейді екен Алла менің адамым,
Қол көмегің ертеңгі....

Бір асу астың алдыңа,
Басыңа желек салдыра.
Қыз болған қызық күндерді,
Қайрылмай артқа қалдыра.

Бейтаныс өмір ашасың,
Бейтаныс үйді басасың.
Ендігі ұяң осы жер
Бақытты күнің жасасын.

Келін деген атты алып,
Иіле сәлем сен....

Әлди, әлди, бөпешім,
Қуанышым екенсің.
Азамат боп ардақты,
Ертең өсіп кетерсің.
Асулардан өтерсің,
Төбеңе елің....