Серікбай Маханов (КҮЗ САРҒАЙЫП)

Кеттің бе күзім сарғайып .
Барамыз біздер қартайып ?
Жасыма дейсің ой салып
Жатыр –ау өмір ортайып !

Жап – жасыл тұрған тал еді ,
Жарасқан күнім «бал» еді .
Өзіңмен тұрған сөйлесіп
Қартайған жігіт шал еді .

Енді жоқ жаздың ыстығы ,
Басталар қыстың суығы .
Әніңе салма жылауық
Долы жел соққан былтырғы ?

Көңілсіз неге жасыл бақ ? ,
Бояуын қайда жасырмақ .
Шашылды қоқыс күл болып
Өртеніп жатыр жапырақ !

Дүркіреп бұлттар өтеді ,
Жаңбыр мен құйын кезеді .
Құлазып дала абыржып
Алыстан сәуле өшеді .

Табиғат көзі тіршілік .
Тағдырға еттім шүкірлік .
Мезгілмен есік ашылды
Тек қана ұқпас бір шірік .*

Қартайма көңіл қартайма ,
Ұқсамай түрғын қайнарға .
Сарғайған күзде өлең көп
Шабытым әсте ортайма ? !